У Украинанинг Суми вилояти Ахтирка шаҳрида туғилганини, ҳозир у ерда укаси ва дўстлари борлигини айтган.
“Россияда ортиқ яшай олмаслигимни тушундим. Чунки россияликлар отамни, мен танийдиган ва мен билан қадрдон одамларни ўлдиришди. Отам зах ертўлада бир ой яшаган. Юртдошларим мендан ор қила бошладилар. Ниҳоят, нарсаларимни йиғиштирдиму 2 март куни Россияни тарк этдим”, деган Волобуев.
У “Газпромбанк”да олти йилдан зиёд ишлагани, бунгача 16 йил “Газпром” ходими бўлгани, 9 йил концерннинг матбуот хизматини бошқарганини таъкидлаган.
Волобуевга кўра, у 2004 йилдан бери Украинага қайтишни хоҳлаган, аммо оилавий шароитига кўра бундай қила олмаган. У Россиянинг Украинага тажовузини “ҳарбий жиноят” деб атаган.
“Бу жиноятларни Путин, Россия ҳукумати ва, албатта, Россия халқи шерикликда қилмоқда. Чунки бу ерда украинларни ўлдираётган, унитазларни ўғирлаётган ва аёлларни зўрлаётган Путин эмас. Бу Россия халқининг иши. Миллатим украин бўлса-да, мен ҳам бунинг учун айбдорман. Бир умр тавба қилиб ўтаман. Мен Украинада туғилдим, 18 йил шу ерда яшадим, шу боис икки-уч карра айбдорман”, деган Волобуев.